ماده 1 - طبقهبندي و تعيين گروه صنايع[1]
صنايع با توجه به فرآيند توليد به شرح ذيل طبقهبندي ميشوند:
1 - صنايع غذايي
2 - صنايع نساجي
3 - صنايع چرم
4 - صنايع سلولزي
5 - صنايع فلزي
6 - صنايع شيميايي
7 - صنايع كاني غيرفلزي
8 - صنايع دارويي
9 - صنايع برق و الكترونيك
10 - صنايع كشاورزي
11 - صنايع ماشينسازي
صنايع بر اساس شدت و ضعف آلودگي و ديگر مسايل زيست محيطي در گروههايي با مشخصات زير قرار ميگيرند:
ماده 2 - تعاريف
الف - صنايع اين گروه مجاز ميباشند تا در مناطق صنعتي يا تجاري مشخص شده
در داخل محدودههاي مصوب طرحهاي توسعه عمران شهري روستايي استقرار يابند.
محدودههاي مصوب شهري و روستايي:
1 - محدوده مصوب شهري عبارتست از حسب مورد آخرين محدوده طرح جامع يا هادي مصوب شهر و اضافه محدوده هاي بعدي مصوب آنها.
تبصره 1 - در مورد شهرهاي فاقد طرح هادي يا جامع، تا زمان تهيه طرح جامع يا هادي محدوده خدماتي شهر ملاك خواهد بود.
تبصره 2 - پس از تهيه طرح جامع يا هادي براي شهرهاي فوق الذكر، محدوده طرح جامع يا هادي ملاك خواهد بود.
2 - محدوده روستايي عبارتست از محدوده آخرين طرح هادي يا بهسازي روستايي.
تبصره: در مواردي كه نقاط روستايي فاقد طرحهاي فوق باشند، محدوده روستايي
توسط وزارت جهاد سازندگي به استناد ماده (9) آيين نامه احداث بنا و تأسيسات
در خارج از محدوده و حريم تعيين ميشود.
ب - صنايع اين گروه مجازند در خارج از محدوده شهرها مشروط به رعايت حداقل
200 متر از مراكز مسكوني، درماني و آموزشي و 100 متري مراكز نظامي و
انتظامي و رعايت حريم رودخانهها و قنوات داير استقرار يابند. رعايت كليه
حريمهاي قانوني و ضوابط حوزه استحفاظي الزامي است.
سكونتگاهها:
عبارتست از كليه شهرها، روستاها و مجتمعهاي زيستي كه داراي حداقل 20 خانوار ساكن ميباشند.
ج) صنايع اين گروه مجازند در مناطق صنعتي و با رعايت حداقل فاصله 500 متر
از محدوده سكونتگاهها و مراكز آموزشي و درماني و رعايت حريم قانوني جاده
استقرار يابند.
مناطق صنعتي:
مناطق صنعتي عبارتست از محدودهاي كه به وسيله ارگانهاي ذيربط جهت استقرار
صنايع در نظر گرفته شده است. اينگونه مناطق در طرحهاي نظير جامع و هادي
شهري، جامع ناحيهاي و توسعه يكپارچه روستايي تعيين ميگردند.
د و ه - صنايع اين گروه مجازند خارج از محدوده قانوني هر شهر مشروط به
رعايت فواصل لازم از مراكز حساس مطابق پيوست شماره (1) استقرار يابند.
و - محل پيشنهادي جهت استقرار صنايع اين گروه با توجه به فرآيند توليد،
توپوگرافي منطقه، شرايط اقليمي، ظرفيت قابل تحمل محيط زيست، جهت بادهاي
غالب، گسترش شهري و ساير شاخصهاي زيستمحيطي توسط سازمان حفاظت محيط زيست
مورد بررسي كارشناسي قرار گرفته و اعلام خواهد گرديد.
تبصره 1- جابجايي عناوين صنعتي در گروههاي مختلف با توجه به آلودگيهاي حاصل و نحوه خنثيسازي آنها انجام خواهد شد.
تبصره 2 - استقرار صنايع در اراضي مستعد كشاورزي منطبق با قوانين و مقررات مربوط مستلزم كسب موافقت وزارت كشاورزي ميباشد.
تبصره 3- در كليه موارد موافقت با ايجاد صنايع (از هر نوع) رعايت ضوابط و
كاربريها و منطقه بنديهاي مصوب صنعتي حسب مورد طرحهاي جامع و هادي شهري،
هادي روستايي، طرحهاي جامع ناحيهاي(شهرستان) و طرحهاي كالبدي منطقه الزامي
ميباشد.
ماده 3- ضوابط عمومي استقرار صنايع:
ملاك تشخيص جمعيت شهرها، آخرين سرشماري مركز آمار ايران است.
در چهار چوب ضوابط شهركهاي صنعتي، احداث هر نوع واحد توليدي و صنعتي به
استناد صنايع گروه (و) در داخل شهركها مشروط به اينكه شهرك داراي طرح زون
بندي استقرار، فضاي سبز و سيستم مركزي تصفيه فاضلاب باشد، بلامانع است.
اين ضوابط نميتواند ناقض مصوبات قانوني از قبيل طرح تعادل صنعت و كشاورزي
در استانهاي گيلان و مازندران و ممنوعيت در محدوده 120 كيلومتري تهران و 50
كيلومتري اصفهان و نظاير آن باشد.
ماده 4_ در موارد استثنايي كه امكان اجراي ضوابط استقرار در استان وجود
نداشته باشد، مراتب در كميتهاي استاني مركب از نمايندگان ادارات كل صنايع-
معادن و فلزات- حفاظت محيط زيست- مسكن و شهر سازي- سازمان برنامه و بودجه-
نفت- نيرو- جهادسازندگي- كشاورزي و استانداري (معاون عمراني) مورد بررسي
قرار گرفته و با در نظر گرفتن مواردي از قبيل فرآيند توليد، توپوگرافي
منطقه، شرايط اقليمي، ظرفيت قابل تحمل محيط زيست، جهت بادهاي غالب و گسترش
شهري در مورد محل استقرار صنايع به طور موردي اتخاذ تصميم مينمايند.
دبيرخانه كميته مذكور در اداره كل حفاظت محيط زيست استان ميباشد.
ماده 5_ نظر به اهميت تأمين هواي پاك در شهرها و مناطق مسكوني كشور، از
استقرار صنايع مولد آلودگي هوا در جهت باد غالب به سوي اينگونه مناطق
خودداري شود.
ماده 6 _ چنانچه واحد توليدي و صنعتي در فهرست يكي از كدهاي مندرج در اين
ضوابط اشاره نشده باشد، به منظور تعيين كد جديد و يا تطبيق آن با كدهاي
موجود، موضوع در كميتهاي به مسئوليت سازمان حفاظت محيط زيست و با مشاركت
نماينده تام الاختيار ارگان ذيربط صادره كننده جواز مطرح و تصميمگيري
خواهد شد.
پيوست شماره 1 - حداقل فاصله صنايع گروه « د» و « ه » از مراكز حساس
گروه صنايع ه
|
گروه صنايع د
|
فاصله از مراكز مختلف به متر
|
رديف
|
1500
|
1000
|
سكونت گاهها
|
1
|
1000
|
500
|
مراكز درماني و آموزشي
|
2
|
250
|
250
|
بزرگراه و جاده ترانزيت ( فاصله از محور)
|
3
|
150
|
150
|
جاده اصلي ( فاصله از محور )
|
4
|
1000
|
1000
|
پارك ملي - تالاب - درياچه
اثر طبيعي ملي
|
5
|
300
|
200
|
- پناهگاه حيات وحش
- منطقه حفاظت شده
رودخانه دائمي و قنات داير
|
6
|
100
|
100
|
چاههاي عميق و نيمه عميق
|
7
|
- صنايعي كه استقرار آنها در كنار دريا اجتناب ناپذير ميباشد مانند كشتيسازي به طور موردي بررسي ميشود.
- در استانهاي ساحلي شمال كشور در مناطقي كه جاده اصلي كنار دريا، فاصلهاي
كمتر از فاصله مذكور در جدول را دارد، فاصله جاده از دريا به عنوان فاصله
دريا تا واحد صنعتي رعايت گردد.
- تالاب به مناطقي نظير زمينهاي مرطوب و آبگير، زمينهاي آبدار، باتلاقهايي
كه به صورت مصنوعي يا طبيعي موقتي يا دائمي با آب جاري يا ساكن با طعم آب
شيرين يا شور، يا لبشور، شامل مناطق دريايي با عمق كمتر از 5 متر گفته
ميشود.
- منطقه حفاظت شده مشروط به موافقت سازمان حفاظت محيط زيست ميباشد.
- پارك ملي به محدوده اي از منابع طبيعي كشور اعم از جنگل و مرتع و بيشه
هاي طبيعي و اراضي جنگلي و دشت و آب و كوهستان اطلاق مي شود كه نمايانگر
نمونههاي برجستهاي از مظاهر طبيعي ايران باشد و به منظور حفظ همبستگي وضع
زندگي و طبيعي آن و همچنين ايجاد محيط مناسب براي تكثير و پرورش جانوران
وحشي و رشد رستنيها در شرايط كاملاً طبيعي تحت حفاظت قرار ميگيرد.
- آثار طبيعي ملي عبارتند از پديدههاي نمونه و نادر گياهي، حيواني، اشكال
يا مناظر كمنظير و كيفيات ويژه طبيعي زمين يا درختان كهنسال يادگار
تاريخي ميباشند كه با منظور داشتن محدوده متناسبي تحت حفاظت قرار ميگيرد.
- پناهگاه حيات وحش به محدودهاي از منابع طبيعي كشور اعم از جنگل، مرتع،
دشت، آب و كوهستان اطلاق ميشود كه داراي زيستگاه طبيعي نمونه و شرايط
اقليمي خاصي براي جانوران وحشي بوده و به منظور حفظ و احيا زيستگاهها تحت
حفاظت قرار ميگيرد.
- منطقه حفاظت شده به محدودهاي از منابع طبيعي كشور اعم از جنگل، مرتع،
دشت، آب و كوهستان اطلاق ميشود كه از لحاظ ضرورت حفظ و تكثير نسل جانوران
وحشي يا حفظ يا احيا رستنيها و وضع طبيعي آن داراي اهميت خاصي بوده و تحت
حفاظت قرار ميگيرد.
[1] فهرست گروههاي صنايع (پيوست شماره 2) در هيات دولت مطرح و تحت بررسي و اصلاح ميباشد.